๏ ใจทะเล

                                                 ฟ้าใดไกลกลบแจ้ง           จิตตะแสงสิหาหน
                                                 ห่อนร้างลุทางทน             ถึงทางใกล้แก่ใจจริง           

                                                 หลากอารมณ์ขมหวาน     ทุกข์สุขซ่านสรรพสิ่ง
                                                 ตื่นหลับล้มพับพิง             รู้หลงเล่ห์ทะเลใจ

                                                          

                                                  ลึกลับหรือลึกซึ้ง              ก็ประหนึ่งนั้นกว้างใหญ่                                                   เหินหาว ณ ดาวใด            คงไม่แม้ประเมินมาน

                                                           

                                                  กลัวกล้าอัตตาติด              ทั้งถูกผิดผลิผสาน
                                                  วิ่งว่างในบางกาล              ก็หนักหน่วงบางช่วงเบา                                                           

                                                  รู้สึกซึ่งหนาวร้อน             ทั้งอาทรทั้งสุขเศร้า                                                   เกิดดับอยู่กับเรา                ล้วนจิตนั้นในวันคืน

                                                  นึกคิดผลิตล้น                   โลกสกลก็แต้มตื่น
                                                  วาดหวังนั่งนอนยืน            เยี่ยงใจนี้ไม่มีพอฯ

 

                                                                                ธรรมดา

                                                                          ๑๔ มกราคม ๒๕๕๙