ร้อนหลังฟังเสียงคลื่น ล้อลมตื่นตามภูผา
ทุ่งฝันตะวันลา ร้างละศิลป์จะรินลง
หอมหวนบ่ทวนเท่า จะบอกเบาบ่เทียมหงส์
หรรษาสิอ่าองค์ อุ่นอ้างฟ้าสุธาธาร
พริบพร่างกลางดงดึก หนาวสำนึกในห้วงหาญ
หาฝันจะบันดาล ดั่งแสงซึ้งคะนึงนวล
นาวาจะล้าร่น
ฤๅไพรสณฑ์สิเหลือสวน
ผ่านพบพึงทบทวน ถนอมน้อยจะรอยเรียน
มาเถิดมามวลมิตร ร่ายลิขิตและคำเขียน
เพื่อผู้จะพากเพียร ประโยชน์นั้นในโลกา
ฝากรอยเป็นรอยล้อม เพื่อจะพร้อมสู่ศึกษา
สานศิลป์จินตนา มนน้อมประโลมชนฯ
ธรรมดา
๑๙ ธันวาคม ๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น