( ๑) อ่อนโยนเหมือนดอกไม้ไกวลมร้อน
เมื่อรำฟ้อนปีกพรายระบายสี
บางเบาและโบกโบยโดยเสรี
คือดนตรีแห่งชีวิตอิสรา
ลึกซึ้งซับซ้อนสวยอ่อนหวาน
กร้าวแกร่งด้วยดวงวิญญาณที่หาญกล้า
แบกรับภาระพันธนา
แบกรับภาระพันธนา
และอ่อนล้าขณะพลิ้วกลางริ้วลม
หัวใจรักราวจะเชิญให้เหินหาว
เมื่อเหน็บหนาวก็จักมีเสรีห่ม
มีความฝันเป็นไฟในอารมณ์
มีความฝันเป็นไฟในอารมณ์
ไว้ระดมพลังแห่งแรงโบกไกว
เธอแต่งโลกเสรีด้วยสีสัน
เธอแต่งแต้มคืนวันอยู่หวานไหว
ปีกแบบบางบอกนิยมความอำไพ
ปีกแบบบางบอกนิยมความอำไพ
และสอนให้รู้เสน่ห์ของเสรี
(๒) ว่าใช่การร้องขอต้องต่อสู้
ถึงคับแค้นใช่ค้อมคู้ผู้กดขี่
เธอคือความรักซึ่งจักมี
เธอคือความรักซึ่งจักมี
ในทุกที่และในหัวใจคน
เธอคือสัญลักษณ์จำหลักหล้า
ลบรอยล้าในโลกแล้งทุกแห่งหน
ปลุกชีวิตและวิญญาณการดิ้นรน
ปลุกชีวิตและวิญญาณการดิ้นรน
ปลุกมวลชนชะลอฝันอันเพริศพราย
เธอคือปีกสีของผีเสื้อ
เธอหยาดเหงื่อเพื่อหาค่าความหมาย
วันนี้สองปีกผีเสื้อซึ่งเรื่อราย
วันนี้สองปีกผีเสื้อซึ่งเรื่อราย
ก็หลากหลายรอยเรื้อเมื่อโบกโบย
ด้วยร้าวลึกกับความหวังที่สั่งสม
ด้วยแรงลมซึ่งรอนจนอ่อนระโหย
อุดมการณ์หาญกล้าจะล้าโรย
อุดมการณ์หาญกล้าจะล้าโรย
ให้รู้โดยจะดับฝันอันอำไพ
ทุกจังหวะชีวิตปีกผีเสื้อ
โบยบินเพื่อความฝันอันไสว
ฝันซึ่งเธอจะบินฝ่าข้ามฟ้าไป
ฝันซึ่งเธอจะบินฝ่าข้ามฟ้าไป
สู่สีสันสวยใสในพรุ่งนี้
(๓) และเธอย่อมเหนื่อยหนักเป็นนักหนา
ด้วยอัตราบรรทุกจนล้นปีกสี
ข้อเรียกร้องความต้องการอันมากมี
ข้อเรียกร้องความต้องการอันมากมี
หนักอยู่ที่ปีกทั้งสองของเธอนั้น
เธออาจบินไปได้แต่ไม่ถึง
ปีกหนักอึ้งจะโอนพับลงกับฝัน
ถ้าเธอไม่หาทางปล่อยวางมัน
ถ้าเธอไม่หาทางปล่อยวางมัน
โดยเชื่อมั่นพลังแห่งแรงทะยาน
ปีกเสรีที่บางอย่างดอกไม้
ฟ้าจะใสโลกจะซ้อนความอ่อนหวาน
เธออาจโบกปีกโบยโดยเบิกบาน
เธออาจโบกปีกโบยโดยเบิกบาน
ได้ด้วยการรู้จักพอต่อเสรี
ประพันธ์โดย : อ.อดุล จันทรศักดิ์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น