คิดถึงหนึ่งอาทรอันอ่อนหวาน
ดั่งสายธารทอดสายจากปลายสรวง
รื่นฤดีดาวพร่างกระจ่างดวง
ซึ้งสู่ห้วงแห่งรักประจักษ์ใจ
คือคนคอยเคียงข้างทุกทางฝัน
ปลอบโยนอย่างเท่าทันยามหวั่นไหว
ล้าแรงหวังทั้งปวงยังห่วงใย
คอยค้ำชูอยู่ใกล้แต่ไรมา
วันคืนเคลื่อนเดือนปีจะกี่กาล
เก็บวันหวานวาดซึ้งคะนึงหา
ห่มห้วงใจจากใจใส่ลมพา
เคียงคำว่ารักแท้ที่ “แม่” มี
รักล้นกว่าคนใดอยู่ในโลก
แม้สุขโศกสับสนบนวิถี
เติมใจให้ห้วงรักและภักดี
ตราบนานนี้น้อมอยู่ ลูกบูชา
ลูกรำลึกถึงคุณอบอุ่นนั้น
ด้วยผูกพันยังอยู่อย่างรู้ค่า
มิเลือนร้างห่างไกลในเวลา
ยังหวังว่าไม่นานกลับบ้านเรา
กลับมากราบกับแทบตักรักยิ่ง
ได้อุ่นอิงใดเปรียบมิเทียบเท่า
มั่นละมุนมิ่งแล้วแนวลำเนา
แม่ปัดเป่าเปลื้องทุกข์ให้สุขทรวงฯ
ธรรมดา
ดั่งสายธารทอดสายจากปลายสรวง
รื่นฤดีดาวพร่างกระจ่างดวง
ซึ้งสู่ห้วงแห่งรักประจักษ์ใจ
คือคนคอยเคียงข้างทุกทางฝัน
ปลอบโยนอย่างเท่าทันยามหวั่นไหว
ล้าแรงหวังทั้งปวงยังห่วงใย
คอยค้ำชูอยู่ใกล้แต่ไรมา
วันคืนเคลื่อนเดือนปีจะกี่กาล
เก็บวันหวานวาดซึ้งคะนึงหา
ห่มห้วงใจจากใจใส่ลมพา
เคียงคำว่ารักแท้ที่ “แม่” มี
รักล้นกว่าคนใดอยู่ในโลก
แม้สุขโศกสับสนบนวิถี
เติมใจให้ห้วงรักและภักดี
ตราบนานนี้น้อมอยู่ ลูกบูชา
ลูกรำลึกถึงคุณอบอุ่นนั้น
ด้วยผูกพันยังอยู่อย่างรู้ค่า
มิเลือนร้างห่างไกลในเวลา
ยังหวังว่าไม่นานกลับบ้านเรา
กลับมากราบกับแทบตักรักยิ่ง
ได้อุ่นอิงใดเปรียบมิเทียบเท่า
มั่นละมุนมิ่งแล้วแนวลำเนา
แม่ปัดเป่าเปลื้องทุกข์ให้สุขทรวงฯ
ธรรมดา
๑๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น