มีคำเป็นล้านคำคอยย้ำอยู่
จึงเรารู้ว่า“แม่”นั้นแค่ไหน
กว้างกว่าฟ้ากว่าดินจนสิ้นใจ
กี่เกิดใหม่ก็แม่ดูแลเรา
พระคุณท่านถามฟ้ามหาศาล
ก็เบ่งบานในโลกกี่โศกเศร้า
มือแม่แท้ถนอมที่กล่อมเกลา
กี่หนักเบาบนบ่ากี่ท้าทาย
ทุกข์เท่าท่านไม่มีที่โลกรู้
ท่านคือผู้ไม่พร้อมจะยอมพ่าย
อุปสรรคหนักไหนทั้งใจกาย
นั้นอย่าหมายรักสิ้นในวิญญาณ
สองมือแม่อุ้มชูเป็นผู้ให้
ด้วยดวงใจด้วยธาตุที่อาจหาญ
เปี่ยมพลังฝังแฝงแรงบันดาล
ด้วยอ้อมอุ่นอ่อนหวานประมาณพรหม
เพื่อลูกรักนักสู้ไม่รู้สิ้น
จะอาจิณอยู่หยาดทุกชาติสม
ให้โลกรู้ปูชาค่าน้ำนม
นั้นอุดมนักหนาที่อาทร
จากใจลูกคนหนึ่งในวันนี้
กราบเท้าที่เช้าค่ำทุกคำสอน
เมื่อไกลแม่แต่ใจจะไม่จร
เฝ้าขอพรพันหมื่นให้ชื่นทรวงฯ
ธรรมดา
๑๑
สิงหาคม ๒๕๖๑
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น