๏ เสียงสามัญ

 

                      ธรรมชาติชีวิตอิสระ
                      ปสาทะศรัทธาและกล้าหาญ
                      งดงามท่ามวิถีมีวิญญาณ
                      มีความหวานความหวังความตั้งใจ

                       ทั้งอ่อนโยนโอนอ่อนและผ่อนผัน
                       มีเข้มแข็งคงมั่นมีหวั่นไหว
                       เศร้าสงบพบ-พรากหลากเยื่อใย
                       เป็นผู้ให้ผู้ดื่มด่ำผู้นำพา

                        หนาวและร้อนลดล้ำในคำนึง
                        รู้รักและคิดถึงซึ้ง-ห่วงหา
                        มีรอยยิ้มยินดีมีน้ำตา
                        ล้มลุกรู้อ่อนล้าและกล้าเกิน

                         ทุกข์สุขเสพเช่นสามัญมนุษย์
                         หาพิสุทธิ์ใดด้าวดังหาวเหิน
                         อยู่เหยียบย่างทางถิ่นก็ดินเดิน
                         ไม่มีเกินกว่าใครในวันคืน

                          จึงแค่คนหนึ่งคนยังค้นหา
                          อยู่ใต้ฟ้าเดียวดั่งทั้งแผ่นผืน
                          มอบไมตรีดีงามนิยามยืน
                          ให้สุขชื่นสู่ชนคนเดินดิน

                           และภายใต้ตะวันแห่งสันติ
                           ดอกใบผลิเพื่อฝันนั้นไม่สิ้น
                           เถิดธำรงโลกรู้อยู่อาจิณ
                           ผดุงถิ่นธรรมา-ประชาชน

                             ธรรมดา
                                ๑ มีนาคม ๒๕๕๖