สุขอื่นแม้หมื่นแสน คงไม่แม้นมาเทียมเท่า
กว่านามที่งามเงา ดั่งใจนี้มีสุขชม
ทุกข์บ่าคณานับ หาเท่ากับใจถูกถม
มืดมิดเหมือนจิตจม จะใดเทียบมิเปรียบปาน
ดีใดในโลกล้วน ก็คู่ควรแต่เขาขาน
เท่าดีที่ดวงมาน ดุจดีใจไม่มีเลย
เสียทรัพย์สู้รับไหว แต่เสียใจสุดเอื้อนเอ่ย
หาเทียบจะเปรียบเปรย เท่าใจนี้ที่เสียทรง
จึงใจนั้นใหญ่ยิ่ง สมสิ่งรู้ละผู้หลง
เป็นปกติตรง ปัจจุบันทันอาการ ฯ
ธรรมดา
๑๔ มกราคม ๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น