๏ สวนฉัน

                                ชมป่าก็หน้าชื่น                 ตะเคียนตื่นมาสุงสิง
                  งามง้อลอออิง                    สยองแท้บ่แคร์ใคร

                  ค่ำคืนสะอื้นอ้าง                 ประมาณร้างฤๅไฉน
                  ครวญคร่ำพิร่ำไร                เทวษแล้วสิแจวจร

                  อยู่ป่าประดามี                    ทั้งทุกข์,ศรีสโมสร
                  ชุ่มฉ่ำใสอัมพร                   อาจเคว้งคว้างแค่บางวัน

                  บ้านพักพร้อมสวนสวย      อุดมด้วยได้ดังสรร
                  ดอกไม้มากสายพันธ์          จำปาแดงแสลงใจ

                  ชบาระย้าแย้ม                     ยี่สุ่นแซมช่อไสว
                  ดอกแก้วอยู่แนวใน            กระดังงาสง่างาม

                  กล้วยไม้สายน้ำผึ้ง             โสนหนึ่งเหลืองอร่าม
                  บานชื่นระรื่นคราม            มณฑาเหลืองและเอื้องคำ

                  สวนฉันเช่นฉะนี้                ก็ยินดีได้ชื่นฉ่ำ
                  มิหม่นเมื่อฝนพรำ              ฤดูร้อนสิอ่อนใจ

                                          ธรรมดา

                                                             ๑๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖